Deze blog ben ik op mijn
ipad op Utrecht centraal op 18 januari. Een meer gelijkwaardige plek ken ik
eigenlijk niet op dit moment. De treinen zijn uitgevallen, ik wil naar huis
(prachtige Wierden) naar mijn vrouw, kinderen en vanavond op bezoek bij
bezorgde inwoners over de komst van een organisatie in hun wijk. Dat lukt me
niet.
De buurman
naast me wil ook naar huis. Ook dat lukt hem niet. De buurman aan de andere
kant wil ook naar huis en ook hem lukt het niet. We balen, maar berusten ons
allemaal in het feit dat we op dezelfde plek zitten. Een gelijkwaardige plek.
We krijgen allemaal hetzelfde aangeboden, een gratis kop koffie en een
luisterend oor van de NS medewerkers. Er wordt geen onderscheid gemaakt tussen
man, vrouw, lang, kort, Nederlander of buitenlandse toerist. Geweldig. Allemaal
gelijkwaardig.
Waarom begin
ik hier nou over? Een belangrijke liberale kernwaarde is gelijkwaardigheid.
Iedereen heeft wat ons betreft het recht om vrijheid te ervaren in geestelijk,
staatkundig en materiaal opzicht. Je mag een geloof belijden, of niet. Je mag
stemmen op wie je wil. Je mag datgene bezitten wat je wilt. We gaan niet
voorbij aan het thema verantwoordelijkheid en verdraagzaamheid hoor; alles in
balans en met respect voor anderen! En in de blog van Dianne benoemde ze al zo
mooi waar het stemmen echt over gaat.
Wij maken
ons, met elk punt wat we bespreken buiten en binnen de raadzaal zorgen over het
thema gelijkwaardigheid. Maken we zo geen onderscheid? Bieden we iedereen het
fundamentele recht tot gelijkwaardigheid?
Wij maken
keuzes en beleid op basis van onze kernwaarden. Zo weet u als kiezer niet
alleen op Wie u stemt, maar ook op Wat u stemt..